Interview met Yassine Boussaid, directeur van theater De Meervaart in Amsterdam Osdorp
Hoe belangrijk is eerlijk betalen, transparantie en diversiteit in de culturele sector? Wij spraken Yassine Boussaid, directeur van theater De Meervaart in Amsterdam Osdorp. “Geef een keer iemand die uit de urban arts komt de kans om een theater te runnen. De top van culturele instellingen kan wel meer diversiteit gebruiken.”
Waarom gaat het vaak mis met eerlijk betalen in de culturele sector?
Vooral omdat over geld praten toch een beetje taboe is. Ik heb jarenlang les gegeven in fondsenwerving en sponsoring bij een hbo-opleiding Cultuur Maatschappelijke Vorming en ik had altijd de kleinste klasjes. Dat vond ik altijd opvallend. Het is namelijk belangrijk om de zakelijke kant op orde te hebben. Ik heb wel eens gehad dat iemand zei dat die zakelijke gesprekken allemaal niet hoefde, maar ik voer die gesprekken vooral voor de artiesten. Daar geloof ik meer in dan aan de bar kletsen over hoe we de wereld gaan veroveren.
Dat gaat over eerlijk betalen. Hoe kijk je naar de andere pijlers van de Fair Practice Code?
Transparantie. Daar ben ik voor, maar alleen als het leidt tot meer duidelijkheid. Te veel transparantie kan namelijk ook zorgen voor ónduidelijkheid. Als je van te voren niet goed de risico’s inschat en duidelijkheid verschaft, dan heeft transparantie weinig nut. Stel, je bent wel hypertransparant, maar een project loopt niet heel goed qua fondsenwerving, dan kan dat als iedereen verantwoordelijk is voor de begroting voor frustraties zorgen. Daarom verdeel je verantwoordelijkheid en degene die de verantwoordelijkheid neemt, is risicodrager. Het opdrachtgever- en opdrachtnemerschap moeten niet door elkaar lopen.
Yassine Boussaid – fotografie: Catharina Gerritsen
De Meervaart is een theater in Amsterdam Osdorp. Hoe zorgen jullie ervoor dat ook mensen uit de buurt voorstellingen bezoeken?
Wij zijn een matchmaker tussen het repertoire van een maker en het publiek. Neem cabaretier Rayen Panday bijvoorbeeld, die slaagt er in de Meervaart in om een breed publiek te trekken, maar tijdens de voorstelling bereikt hij met zijn grappen ook verschillende mensen op verschillende niveaus. Dat vind ik knap. En dan doen wij het goed als theater. Maar we doen het ook door nieuwe verhalen te vertellen. We zijn nu bezig met het ontwikkelen van de voorstelling Jihad van liefde, over een man die zijn vrouw verloor tijdens de aanslagen in Brussel. Zij was een metrobestuurder, maar dat was hij zelf ook. Hij is bovendien zelf praktiserend moslim. Die voorstelling krijgt dus een maatschappelijke urgentie, gaat over een nieuwe samenleving en de rafelranden daarvan. Heel rauw op je dak. Dat trekt ander publiek dan Shakespeare, hoewel we die natuurlijk ook willen verleiden om te komen.
Als je het zo zegt is diversiteit eigenlijk niet zo moeilijk.
Nou, ik betrap mezelf ook af en toe op kortzichtigheid als het gaat om diversiteit. Een mooi voorbeeld is onze Bollywood programmering. Ik dacht altijd: dat is gewoon voor liefhebbers van Zuid-Aziatische cultuur, dat is toch allemaal één pot nat. Maar dat bleek een denkfout, de zaal was enorm gemêleerd. Ouderen, jongeren, mensen met een hindoe achtergrond, met moslim achtergrond, uit India, uit Suriname, ga zo maar door. Ik dacht dat ik kleurenblind was, maar dat ben ik dus helemaal niet. Dat maakt je weer scherp. Vaak als het over diversiteit gaat, lijkt het alsof we een eindpunt moeten bereiken. Het punt is dat je er nooit klaar mee bent, dat is het hele ding, dat is juist de fun. Elke keer als je denkt dat je het grijpt, springt het de andere kant uit. Steeds als we denken dat we het snappen, gaat het naar het volgende. En dat maakt het juist zo leuk, het is nooit af.
Yassine Boussaid – fotografie: Catharina Gerritsen
Heb je aan advies voor mensen in de cultuursector?
Ga met iemand in gesprek die heel anders naar de wereld kijkt en vraag aan hem of haar of iets relevant is voor je theater of instelling. Dan krijg je hele mooie inzichten.
Tekst: Ko van ‘t Hek
Fotografie: Catharina Gerritsen
